اسفند89 _بین الطلوعین جاده ی پر از دست انداز هلشی یکی از روستاهای کرمانشاه

تو خود ای گوهر یکدانه کجایی اخر

کز غمت دیده ی مردم همه دریا باشد

 ^{- سردار،دیشب شب سردی را در مرقد امام گذراندیم اما گرمای آرامش بخش یاد شما عجیب یخ قلب هامان را آب میکرد.فرمانده خسته ایم اما دلزده ،نه ،هشت ساعت روی صندلی های اتوبوس نشسته ایم اما شکسته نه ... خورشید پشت ابر، آفتاب ،کم کم از پشت کوه سرک میکشد،شما کی می تابی آقا؟راستی دیشب سعی کردم گناهانم را در چهارشنبه سوری یادت آتش بزنم...خبرش را داری؟}

^{زمزمه ی اللهم اکشف هذه الغمه توی گوشم میپیچد...طلعه الرشیده کجا بیامت؟قره الحمیده نگاه گرمت را کجا به جان بخرم،خودت بگو...کجا اجازه می دهی دوستت بدارم؟}